یوگا و تنگی تونل کارپال

یوگا ورزشی کهن است که قدمت آن به حدود هفت هزار سال قبل، یعنی به دوران باستان باز میگردد.

موج جدیدی برای مطالعه تاثیر یوگا بر سلامتی و پیشگیری از بیماریها، در دهه 1960 اروپا و آمریکا را فرا گرفت و موجب شد که پزشکان و متخصصان علوم مختلف به تحقیق در مورد تکنیکهای بدنی، تنفسی و تمرکزی این ورزش بپردازند. تحقیقات جدید عملکرد یوگا را در ابعاد مختلف تایید میکند.

تونل کارپال یا نشانگان مچ دست یا سی تی اس

تونل کارپال راه عبوری باریکی در مچ دست است که به وسیله لیگامنتها و هشت استخوان کوچک مچ شکل میگیرد. این استخوانها در دو ردیف چین دست بین کف دست و ساعد قرار گرفته اند. سندرم تونل کارپال وقتی ایجاد میشود که عصب میانی در تونل دست تحت فشار قرار میگیرد. تنگی تونل کارپال مشکلی شایع در میان کاربران کامپیوتر، موسیقی دانان و برخی افراد دیگر در سالهای اخیر محسوب میشود، به ویژه افرادی که با حرکات تکراری در دستهایشان دارند و از ابزارهایی استفاده میکنند که لرزش دارد.

هر عاملی که باعث کاهش فضای درون مفصل مچ شود و اعصاب میانی را تحت فشار قرار دهد، ممکن است به تنگی تونل کارپال منجر شود.

از علائم مشخصه سندرم تونل کارپال میتوان از بی حسی متناوب و سوزش در دستها، که اغلب باعث بیماری افراد در شب میشود، احساسی غیر عادی در قسمتهای خاصی از کف دست، در برخی افراد درد در بازوها و شانه ها احساس میشود.

چگونگی عملکرد یوگا بر تونل کارپال

یوگی ها دریافته اند که تنفس در مشکل تونل کارپال نقش دارد. بیشتر مردم نمدانند که چگونه بطور موثر نفس بکشند. اغلب افرادی که در بازو یا مچ دستشان مشکل دارند، تنفسهایشان کوتاه است. آنها بطور محسوسی رو به جلو خم میشوند.

صندلیهای مجلل و اتومبیل هایی که پوشش داخلی نرم و راحت دارند ممکن است وضعیت اندامی را بد و تنگی تونل کارپال را نیز بدتر کنند. یوگا می آموزد که در حالیکه قفسه سینه را بالا میکشید، شانه ها هم بالا می آید و شما باید بتوانید خود را به پایین فشار دهید. نشستن روی صندلی، بدان معناست که قادرید استخوانهای نشیمن خود را به یک سطح ثابت فشار دهید و در حالت ایده آل، پاها را روی زمین بگذارید.

فشار تونل کارپال زمانی رخ میدهد که افراد در فعالیتهایی درگیر شوند که لازم است ساعد خود را به صورت خمیده نگاه دارند و به آنها چرخش دهند تا کف دست رو به پایین قرار گیرد. این گردش مچ ممکن است باعث شود که آن قوس طبیعی که توسط استخوانهای کارپال ساخته شده، مسطح شود. خم کردن مچ دست به سمت بالا، " همان حرکتی که بسیاری از کاربران کامپیوتر هنگام کار با صفحه کلید انجام میدهند " فشارهای مضاعفی روی تاندونها و اعصاب میانی وارد میکند. این امر ممکن است باعث سفتی این سطح از قوس تونل کارپال شود. از نگاه یوگایی، صرفنظر از فشار در تونل کارپال، در نطر نگرفتن سایر عوامل، از دور اندیشی به دور است و به همین دلیل است که بیماران قبل از بررسی سایر موارد، به سمت جراحی سوق داده میشوند. اما در خط مشی یوگایی نگاه به تمام بدن امری بدیهی است.

نحوه ایستادن تاثیر فابل توجهی روی این بیماری دارد. این وضعیت فقط مربوط به مچ دست نیست، میتواند با وضعیت سر روی شانه ها، فرو رفتگی قفسه سینه، انقباض و تنش اشخاص یا مسائل دیگر مرتبط باشد. در کتب درسی پزشکی به این نکته شاره شده است که نحوه ایستادن و وضعیت اندامی میتواند در ایجاد تنگی تونل کارپال نقش داشته باشد، اما به ندرت تورینات بالینی را ترویج میکنند.

یوگی ها دریافته اند که تنفس در رفع مشکل تنگی تونل کارپال نقش دارد. در این دنیای مدرن، بیشتر مردم نمیدانند که چگونه به طور موثر نفس بکشند.

اگر کار شما پر استرس است، اگر استقلال ندارید، اگر رئیس شما آدم بد اخلافی است، اگر از شما بیش از توانائیتان انتظار دارند پس در شما احتمال پیشرفت درد وجود دارد. یوگا پیش بینی میکند که کشکلات زناشویی یل هر چیزی که بر استرس بیفزاید یا شادی را از زندگی خارج کند، باعث فشار مضاعف میشود، عواملی مانند افسردگی یا اظصراب میتواند هر وضعیتی را بدتر کند و تنگی تونل کارپال نیز از این فاعده مستثنا نیست.